Czy wiecie, że…? Dzień Języka Ojczystego

photo  from: https://pixabay.com/pl/

Każdego dnia posługujemy się setkami słów, rozmawiamy, piszemy, czytamy – wszystkim nam umożliwia to język – czyli zasób zwrotów, wyrazów i form*, który stanowi narzędzie do porozumiewania się ludzi na określonym obszarze**. Dzięki językowi i jego ściśle określonym, regułom jesteśmy w stanie zrozumieć osobę tej samej narodowości, nawet wtedy gdy posługuje się ona gwarą lub dialektem czyli odmianami języka ojczystego.

Obecnie na świecie istnieje ponad 6 tysięcy języków, posiada je każdy naród, państwo i plemię. Język jest dla nich tym, co określa, charakteryzuje i łączy ludzi jako przedstawicieli określonej nacji. To właśnie dzięki niemu tworzymy naszą tożsamość narodową. Język jest również  nieodłącznym elementem naszej kultury i dziedzictwa narodowego, przypomina nam bowiem kim jesteśmy i skąd się wywodzimy.

Warto o tym pamiętać zwłaszcza dziś, gdy tak łatwo o mieszanie się różnych języków i dbać o poprawność wypowiedzi na co dzień, a nie tylko od święta – czego i Wam życzymy w Dniu Języka Ojczystego :)

Tekst A.S.

* Hasło: Język polski [w:] Język polski. Słownik encyklopedyczny, pod red. W. Głuchy, Wrocław 1999, s. 274.

** Hasło: Języki świata, Tamże, s. 275.

Światowy Dzień Kota

Dla wszystkich miłośników kotów
z okazji Światowego Dnia Kota
w bibliotece została przygotowana wystawa
"Świat oczami kota".
Zapraszamy do odwiedzin.

 

 

 

Czy wiecie, że…? Światowy Dzień Kota

photo: https://pixabay.com/pl/ 

Szary, bury lub pstrokaty.

Wszystkie koty za pan brat.

Mają drogi swe i płoty,

po prostu koci świat.*

 Co roku 17 lutego przypada Światowy Dzień Kota – święto dedykowane najpopularniejszym – obok psów – domowym towarzyszom. Ten wyjątkowy, obchodzony na całym świecie dzień, ma na celu nie tylko celebrowanie obecności mruczków w naszym życiu, ale przede wszystkim zwrócenie uwagi na konieczność pomocy kotom bezdomnym i wolno żyjącym, a także na fakt, że ich życie nie zawsze usłane jest różami.

Na szczęście nie zawsze tak było. Choć historia wspólnego życia kotów i ludzi, zawiera wiele mrocznych i przerażających opowieści, to znacznie więcej było w niej momentów wspaniałych i pięknych.

O przypomnienie kilku faktów ze złotego wieku kociej historii poprosiliśmy naszego eksperta profesora doktora habilitowanego Bazyla Mruczkowskiego z Kociego Uniwersytetu w Kairze.  

„Tak, pamiętam to jak dziś, mrrrr… było to w moim pierrrrwszym życiu. Całe to szaleństwo na naszym punkcie rrrrrozpoczęło się w Egipcie, a dokładnie w Nubii. Nasz urrrrok osobisty, niekwestionowana inteligencja, rrrrradość życia i witalność sprrrrrawiły, że z dnia na dzień uznano nas za stworzenia niezwykle, które w żaden sposób nie mogą pochodzić z tego świata. Szybko też okrzyknięto nas bóstwami, noszono na złotych poduszkach z frrrrrędzlami, karrrrmiono najlepszymi kąskami, czczono i błogosławiono naszą obecność. Farrrrraonowie i kapłani ofiarrrrowali nam również osobistą boginię – Bastet, która czuwała nad naszą pomyślnością. Gdy umierrrrrał jeden z nas – jego ludzcy opiekunowie pogrrrrrrążali się w rrrrrrozpaczy, urządzali urrrrroczysty pogrzeb, a kocią mumię  umieszczali w świątyni. Tak czyniono z każdym z nas – nie tylko z przedstawicielami kociej arrrrrrrystokracji. No cóż, w końcu nie powinno to nikogo dziwić, przecież każdy z nas był żywym bogiem, chodzącym arrrrrcydziełem. Zasługiwaliśmy na to.”

My powiemy tylko „I nadal zasługujecie!”  I pamiętamy oczywiście o Waszym święcie  :)

Tekst A. S.

all photos: https://pixabay.com/pl/

 * Cytat z piosenki tytułowej do serialu animowanego Przygody kota  Filemona, scenariusz: M. Nejman, SE-MA-FOR 1977-1981.

Frazeologizmy i zabawy słowem ...

 Dziś naszą bibliotekę odwiedzili uczniowie ze
Szkoły Podstawowej nr 14 z klasy V B.
Tematem spotkania były związki frazeologiczne.

Rozmawialiśmy o tym jak są zbudowane i gdzie mają swoje źródła.

Na uczniów czekały również przygotowane zadnia do wykonania - mitologiczna krzyżówka i rebusy.

Jak wiking Tappi obłaskawił olbrzyma – spotkanie z książką

photo: https://pixabay.com/pl/

 W pewnym spokojnym lesie pojawił się olbrzym i od razu zaczął się strasznie rządzić. Rozkazał wszystkim zwierzętom, by podzieliły się z nim swoimi zimowymi zapasami, a że był bardzo, bardzo wielki – jadł za dziesięciu i wkrótce zwierzętom nic już nie zostało.

Olbrzym wpadł w gniew i nie tylko dokuczał zwierzętom, ale niszczył też drzewa w lesie i robił strasznie dużo hałasu. Zaniepokojeni mieszkańcy lasu zwrócili się z pomocą do wikinga Tappiego – by, jak na słynnego wojownika przystało, przegonił olbrzyma… 

Jak skończyła się ta straszna historia? Spytajcie przedszkolaki z PM 99 w Łodzi, które wraz z nami śledziły poczynania dzielnego Tappiego i jego przyjaciół :)